Arjantin: Kayıp tutukluların kızına el koyan iki sanığa 10 yıl hapis cezası

María Laura D’Amico

İşadamı ve tango şarkıcısı Omar Alonso ve deniz subayı Juan Carlos Herzberg,   María Elena Corvalán ve Mario Suárez Nelson’un kızına elkoymaktan suçlu bulundu.

La Plata 1.nolu Federal mahkemesi Omar Alonso ve Juan Carlos Herzberg, diktatörlük döneminde gözaltında doğan bir bebeğe el koymaktan dolayı 10 yıl hapis cezasına carptırıldı.

İnsanlığa karşı işlenen suçlar kapsamında açılan dava da , Mahkeme heyeti: Miguel Etchecolatz, Cristian von Wernich ve Carlos Rozanski altı dakikadan daha az bir süre de diktatörlük dönemi kurbanları María Elena Isabel Corvalán ve Mario César Suárez Nelson’un kızları ile ilgili davada verilen kararı okudu.

Daha önce ki benzer davalarda olduğu gibi kararın sonunda, “ bütün bu suçlar insanlığa karşı işlenen suçlardır, Arjantin’de son sivil-askeri diktatörlük döneminde, gözaltında doğan çocuklara sistemli bir planın parçası olarak el konulması gerçekleştirilen  soykırımın bir delilidir,” deniyor.

La Plata’lı tüccar ve tango şarkıcısı Alonso 1977’de kendinden daha genç olan  María Luján Di Mattía ile evlendi; çiftin çocukları olmuyordu.  Deniz subayı olan Herzberg 8 Ağustos’da henüz dört beş saatlik olan bir bebeği bu çifte getirdi. Bebeğin annesi María Elena Isabel Corvalán güvenlik güçleri tarafından kaçırılarak La Cacha’da ki gizli gözaltı merkezine getirildi. Burada üç buçuk kiloluk bir çocuğu dünyaya getirdi. Kocası Mario César Suárez Nelson, aynı yıl, 10 Haziran’da askerler tarafından öldürüldü. Her ikisi de Montoneros grubuna aitti ve çocuklarını ismini Lucía olarak koymayı planlıyorlardı.

Alonso çocuğu alınca kendi biolojik kızı olarak María Natalia adıyla Dr.Francisco Antonio Bosia tarafından verilen sahta bir doğum belgesini kullanarak kayıt ettirdi.

Natalia dün tamamlanan dava da konuşarak,: “ Ben buna inanıyordum. Ancak açıklanmayan şeyler vardı. Bir doğum günü sırasında annem bana benim  bir kayıp kızı olduğuma inandığını söyledi. Onun gözlerinde gördüğüm terörü hiçbir zaman unutamam. Bu benim için korkunç bir şey idi. Bana bu şekilde yalan söylemelerine inanamadım,” dedi.

1982 yılında Plaza de Mayo Kayıp Anneleri Dernegi Natalia’nın kayıp ailelerin çoçuğu olabileceğine dair ihbarlar almaya başladı.  Üçyıl sonra iddialar adli makamlara iletidi, soruşturma başladı.1986’da Alonso’ya karşı dava açılınca ailesi ile birlikte Paraguay’a kaçtı. 1993’de La Plata’ya geri dönünce gözaltına alındı; Di Mattía 1996’da Arjantin’e iade edildi. Dava bir sonuca bağlanmadan kapandı.

2005 yılında kayıp anneleri federal bir mahkemede yeniden dava açmayı başardılar; bunun nedeni yapılan bir DNA testi sonucu Nataila’nın Corvalán ve Suárez Nelson’un kızı olduğunun ispatlanması idi. Böylece, Alonso’nun, Natalia’nın bir subayın gayri meşru çocuğu olduğu şeklindeki savunmasının yalan olduğu ispatlandı.

Savcı Hernán Schapiro sanıklar için 20 yıl hapis istedi. Kayıp annelerini temsil eden avukatlar ise deniz sıubayı için 19 yıl, Alonso için ise 25 yıl hapis cezası isteminde bulundu. Ceza açıklandığı sırada mahkeme’de hoşnutsuzluk belli eden protesto sesleri duyuldu.

Natalia’nın ninesi  Lovelli, mahkeme’nin verdiği cezalara ”şaşırdığını” söyledi. Ancak, Lovelli, “sosyal örgütlerin 25 yıl süren mücadelesi sonucu ne hapis cezası verilirse verilsin bu olumlu bir sonuçtur. Mamafih, toplumun bir çocuğu kaçırıp 10 yıl hapis yatarak bedel ödeneceğini düşünmesini istemiyoruz” dedi.

kaynak: http://casapueblos.blogspot.com/

Arjantin’de kayıp anneleri: Ümit ve insan haklarının yaşayan mirası